BAŞROLDE ADRENALİN.

Slacklining
Slacklining, sporcunun karşılıklı iki sabit nokta arasına gerilen bir naylon şeridin üzerinde yürümesine dayanan bir denge sporu. Birçoğumuzun aşina olduğu ip üzerinde yürümeden farkı ise, şeridin tamamen gergin olmaması, tersine dinamik bir şekilde esneyebilmesi. Tabii, bu gerginliğin seviyesi sporcuya bağlı olarak da değişebiliyor ancak ipin esnek yapısı, üzerinde çeşitli oyunların yapılmasına olanak sağlıyor.

Yaklaşık 40 yıl önce ortaya çıkan ve günümüzün yükselen ekstrem sporlarından biri olan slacklining’in ilk olarak Kaliforniya’daki Yosemite National Park’ta, bir kaya tırmanışı grubu tarafından; konsantrasyon, fiziksel güç ve denge becerilerini arttırma amacıyla başlatıldığı biliniyor. Bir spor türü olarak yeni olmasına rağmen, tüm dünyada oldukça fazla ilgi toplayan slacklining, şimdiden Slackline U.S ve International Slackline Association gibi büyük çaplı organizasyonların odağında yer alıyor.

Slacklining denince akıllara gelen isimler arasında özellikle highlining’deki başarısı ile öne çıkan Dean Potter, Larry Harpe, Ammon McNeely ve Braden Mayfield’i saymak mümkün. Highlining, slacklining sporunun farklı türlerinden bir tanesi; yerden veya sudan oldukça yüksekte olmayı gerektiriyor, dolayısıyla farklı varyasyonlar arasında en ekstrem tarz olarak biliniyor. Slacklining’in diğer çeşitleri arasında; suyun üzerinde iple yürünen waterline, slacklining’in jimnastik ve akrobasi ile birleştirildiği tricklining, bilinen yoga pozlarının ipin üzerinde gerçekleştirildiği yoga slacklining ya da yogalining yer alıyor.

Volkan Kızağı
Günümüz macera turizminin başrollerinden biri de volkan kızağı. Sporun ortaya çıkışı, Nikaragua’nın León şehrinde, bölgedeki en genç volkan olan Cerro Negro’nun 1999 yılında patlamasından sonra oluyor. Aşınmış büyük kayalar batıya bakan tarafa doğru yığılırken, tam tersi tarafta rüzgar, pürüzsüz bir yol açıyor. Evet, tam tahmin ettiğiniz gibi, bu yol tam da kızakla kaymak için yapılmış gibi, kusursuz bir yol. Böylece patlamadan 5 yıl sonra, volkan kızağı sporu doğmuş oluyor.

İlk olarak Avusturalyalı Darryn Webb tarafından denenen volkan kızağı, temelde aktif bir volkanın üzerinde, volkan zeminde kullanılması için özel olarak yapılan bir kızak yardımıyla aşağı kaymak olarak tanımlanıyor. Plywood adlı bir kontrplak malzemesinden oluşan kızağın altında metal bir tabaka ve ince bir plastik levha yer alıyor. Volkan kızağı, saatte yaklaşık 80-90 kilometre/saate ulaşmaya olanak sağladığından bu levha birkaç seferde bir yanıyor ve yenileniyor. Sporcular, volkan kızağı sırasında yönlerini kontrol etmek veya fren yapmak için yalnızca topuklarını kullanıyorlar.

Wingsuit Flying
Son dönemlerde adından sıkça söz ettiren, ‘yarasa kanat’ olarak da bilinen wingsuit flying, skydiving sporunda gelinen son nokta. Spor, ‘wingsuit’ adı verilen bir kanatlı elbise ile yapılıyor. Kol ve bacakların arasına ve aynı zamanda gövde bölümüne şişirebilir naylon kanatların eklenmesiyle oluşan bu özel atlayış tulumu, vücudu kaplayarak kuş gibi yatay bir şekilde uçabilmeye olanak sağlıyor. Kanatların gövde bölümünde de yer alması, yüzey alanını genişleterek yukarıya doğru bir güç yaratıyor ve sporcuyu havalandırıyor. Dolayısıyla sporcu, havada süzüldüğü süre boyunca kendine yön çizmek ve hızını kontrol etmek için vücudunu kullanabiliyor.

Atlayışın sonunda ise, çoğu tulumun bir parçası olan paraşüt ile iniş yapılıyor. Sporcular, paraşütün ipini çektikten sonraki iniş esnasında, yatay ve sabit bir biçimde havada süzülerek çeştili akrobasi hareketleri yapabiliyorlar. ‘Peki ya hız?’ diyeceksiniz. Wingsuit flying sporcuları alçalırken ortalama 80-95 km/saat, havada hareket ederken ise yaklaşık 110-140 km/saat hıza sahip oluyorlar. Bugüne kadarki en uzun süren ve en hızlı wingsuit uçuşu, 20 Nisan 2012 tarihinde Kolombiyalı paraşütçü Jhonatgan Florez tarafından gerçekleştirilmiş. Florez’in 11.358 metre yükseklikten yaptığı uçuş, tam olarak 9 dakika 6 saniye sürmüş.

Zorbing
İlk olarak, 1990’lı yılların ortasında Yeni Zelanda’da, David ve Andrew Akers kardeşler tarafından ortaya atılan ve sonrasında uygulamaya geçirilen zorbing, ekstrem sporlar arasında gösterilmesi 2000’li yılların başlarında oluyor. Temelde plastik malzemeden yapılmış bir topun içerisinde büyük bir eğime sahip çimli veya karlı tepelerden aşağı yuvarlanma sporu olarak tanınan zorbing’in adrenalinin sınırlarını zorlayan çok sayıda çeşidi mevcut. Bu çeşitlerden biri olan hydro zorbing, plastik topun içerisine 40 litre suyun eklenmesiyle yapılıyor. Sporcu, bir yandan topun içerisinde aşağıya yuvarlanırken, bir yandan da sürekli hareket eden ve inip çıkan su ile baş etmeye çalışıyor. Zorbing sporunun doğası gereği, kendini içinde bulunduğu su dolu topun çizeceği rotaya teslim eden sporcu, yüzüne çarpan her su kütlesi ile yeni bir adrenalin dalgasının içine giriyor.

Zorbing sporunda kullanılan plastik top, sporcunun yuvarlanma sırasında zarar görmemesi için iki kısımdan oluşuyor: biri, yaklaşık 3 kişinin sığabileceği genişlikteki iç duvar, diğeri ilki ile arasında ortalama 60 cm olacak şekilde yerleştirilen dış duvar. Her iki duvar da birbirine yüzlerce sağlam ip yardımıyla bağlanıyor ve kişinin yeterince oksijen alabildiğinden emin olmak amacıyla, zorb toplarının genellikle iki giriş ve çıkış bölümü oluyor. Bugüne kadar zorb topu ile 570 metre olmak üzere en uzun mesafeyi kat eden Steve Camps ve 52 km/saat’lik hıza ulaşan Rebecca Mazonson, zorbing sporunun rekorlarını ellerinde tutuyor.

Buz Tırmanışı
Kaya tırmanışına oldukça benzeyen, ancak ondan farklı olarak buzun üzerinde yapılan buz tırmanışının bir adrenalin sporu olarak kabul edilme sebebi; tahmin edersiniz ki, sporun gerçekleştiği ekstrem koşullar. Sıfırın altındaki hava sıcaklıklarına ek olarak çatlak veya çığ riskleri de, buz tırmanışının önemli birer parçası. Genellikle donmuş şelaleler veya buzullarda yapılan tırmanışlar sırasında; krampon, ip, buz çekici gibi özel ekipmanlar kullanılıyor.

Buz tırmanışı sporunun ortaya çıkışı 1908 yılında Oscar Ecksenstein isimli dağcı sayesinde oluyor. Kendisi bugün ‘krampon’ dediğimiz dişli ayakkabıları tasarlıyor ve tırmanışçıların kaygan buz zemin üzerinde hareket etmesini kolaylaştırıyor. 1930’larda Laurent Griverl’in kramponların önüne keskin dişler eklemesi, 1960’larda Yvon Chouinard’ın vizyoner buz baltaları tasarımı derken; buz tırmanışı, günümüzde oldukça üst düzey ekipmanların yer aldığı bir macera sporu haline geldi ve özellikle son yıllarda adından çokça söz ettiriyor.

Son zamanlarda yükselişe geçen bu 5 ekstrem spor, her ne kadar sporculara hız, adrenalin ve macerayı doruklarda yaşatsa da doğaları gereği çoğu spora göre daha çok zorluk ve risk içeriyorlar. Dolayısıyla adrenalin sporlarını ilk olarak doğru eğitim ve yönlendirme, sonra da güvenli ekipmanla yapmanın önemini es geçmemek gerekiyor.